Uwertura giocosa na orkiestrę (1952)

Uwertura giocosa /fragment/

Wykonawcy:  Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Stanisław Wisłocki – dyrygent, Katowice 1952, Polskie Radio

Uwertura giocosaUwertura giocosa

Utwór jest przykładem autotranskrypcji. Baird opracował tu na orkiestrę pierwszą część swej Sonatiny nr 2.

Uwertura giocosa jest rozbudowaną syntaktycznie, wzbogaconą kolorystycznie i wyrazowo wersją fortepianowego pierwowzoru. Podobnie jak on posiada układ allegra sonatowego, charakteryzuje się przejrzystą fakturą, harmoniką tkwiącą jeszcze w tonalności dur-moll, melodyką o ludowym rysie, urozmaiconą metrorytmiką oraz radosnym i żartobliwym wyrazem. Ten charakter został wskazany przez kompozytora już w samym tytule (giocosa). Jest to kompozycja reprezentatywna dla neoklasycznej fazy stylistycznej w twórczości Bairda.