1950
13 stycznia
Pierwszy koncert Grupy '49. W programie Koncert fortepianowy Tadeusza Bairda, obok Symfonii Jana Krenza i Czterech tańców góralskich Kazimierza Serockiego. W informatorze programowym Stefan Jarociński przedstawia program grupy.
Czerwiec
Tadeusz Baird zostaje członkiem Zarządu Głównego ZKP (będzie pełnił tę funkcję do grudnia 1951).
1951
Kwiecień–grudzień
Odbywa się I Festiwal Muzyki Polskiej, w którego organizacji bierze udział Baird.
18 lipca
Baird otrzymuje Nagrodę Artystyczną III stopnia za rok 1951.
1952
30 maja
Kolejny koncert Grupy '49 w Filharmonii Warszawskiej. W programie znajduje się m.in. Colas Breugnon Bairda i I Symfonia Kazimierza Serockiego. Koncert był powtórzony 1 lipca.
22 Lipca
Tadeusz Baird zostaje odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
1953
Czerwiec– wrzesień
Baird przebywa na światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Bukareszcie.
19 września
Odbywa się przesłuchanie Suity lirycznej Bairda przez Zarząd Główny ZKP, w wyniku którego utwór ten otrzymuje rekomendację Prezydium.
19 listopada
Dwa kaprysy na klarnet i fortepian Bairda zdobywają II Nagrodę na Konkursie Zamkniętym organizowanym przez ZKP.
1954
24–26 kwietnia
Podczas VII Zgromadzenia Walnego ZKP Tadeusz Baird zostaje wybrany do Zarządu jako jeden z trzech wiceprezesów.
Wrzesień – grudzień
Baird odbywa podróż artystyczną do ZSRR z Witoldem Rowickim.
Baird przeżywa kryzys twórczy i rozpoczyna studia nad dodekafonią.
1955
17 stycznia – 20 maja
W Warszawie odbywa się II Festiwal Muzyki Polskiej. To gigantyczne wydarzenie o charakterze propagandowym planowane było początkowo na jeszcze większą skalę – miało trwać do 22 lipca. Ostatecznie odbyły się 163 koncerty symfoniczne, wykonano około 450 kompozycji 119 kompozytorów. Publiczność festiwalu szacowano na ponad 150 000 osób. Baird był jednym z organizatorów Festiwalu (razem z Kazimierzem Serockim, Andrzejem Dobrowolskim i Włodzimierzem Kotońskim).
4 –6 czerwca
Podczas VIII Walnego Zebrania ZKP Baird razem z Serockim ustępują ze stanowiska wiceprezesów ZKP (prawdopodobnie w związku z ucieczką z kraju Andrzeja Panufnika w lipcu tego roku). Jednocześnie zgłaszają wniosek o powołanie Festiwalu Muzyki Współczesnej.
20 grudnia
Wieczór kompozytorski Bairda w Dużym Studiu Polskiego Radia w Warszawie. W programie znalazły się Sinfonietta (część 1), Colas Breugnon, Suita liryczna [odtworzone z taśmy], oraz Mała suita dziecięca na fortepian, Preludium na fortepian i Pięć piosenek dziecięcych.
1956
6 lutego
Tadeusz Baird zostaje powołany na członka Rady Kultury i Sztuki.
10–21 października
W Warszawie odbywa się Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej. Baird jest jednym z członków Zarządu ZKP odpowiedzialnych za ten festiwal. Podczas imprezy zostają wykonane dwie kompozycje Bairda: popularna już wówczas suita Colas Breugnon oraz Cassazione – utwór łączący elementy neoklasyczne z techniką dodekafoniczną.
Kompozytor uczestniczy w Festiwalu w Edynburgu.
1957
Baird odbywa podróże artystyczne na Litwę i do Włoch.
1958
Wrzesień
XIII Międzynarodowe Kursy Wakacyjne Nowej Muzyki w Darmstadt. Baird słucha wykładów oraz ma okazję zapoznać się z utworami Henriego Pousseura, Bo Nilssona, Luigiego Nona i Karlheinza Stockhausena.
Baird otrzymuje I Nagrodę za Cztery eseje na Konkursie kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga.
1959
Maj
Cztery eseje Bairda otrzymują I miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu.
10–16 czerwca
VI Międzynarodowy Kongres MTMW (Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej) w Rzymie, w którym bierze udział (po raz pierwszy) Baird obok Lutosławskiego, Serockiego i Szalonka.
Październik
Kompozytor wyjeżdża do Rygi gdzie wykonywane są jego Cztery eseje. Alinie Sawickiej realcjonuje:
Szał po Esejach. Niczego takiego jeszcze nie było.
